Jak można wyczytać na internecie, sam otwór jaskini w Straconce znany był bielskim grotołazom już w latach 80. Jednakże samo ujawnienie jaskini datuje się w rejonach roku 2000. Jaskinia rozwijała się na jednej szczelinie o biegu E-W i posiada jeden otwór eksponowany ku SE. Najpierw oszacowano, że dziura ta ma około 40 m długości i 8 metrów głębokości. Wejście do jaskini w Straconce był wykonalne dzięki poszerzeniu wlotu. Problemem zainteresował się Czesław Szura (KW Bielsko-Biała). Po następnej akcji-eksploracji okazuje się, że dziura ma już 135 m długości i 16,5 m głębokości. Jaskinia w Straconce jest już 18 ponad 100 metrową jaskinią w Polskich Karpatach Fliszowych. Fakt ten robi wrażenie, bowiem wiele lat wcześniej, gdy chodziliśmy po kamieniołomie i trochę czasu spędzaliśmy w tym rejonie, nawet przez świadomość nam to nie przeszło.

Wietrzna Dziura. Po zaglądnięciu do wnętrza, stwierdzamy, że to może być drugi cel naszej wędrówki po Beskidzie Małym. Jedna z płyt stropowych wygląda dosyć niesolidnie, przemija dobre 15 minut. Decydujemy się na wstąpienie, w końcu po to tutaj przyszliśmy. Wczołgujemy się do środka, tutaj przemieszczamy się jak przystało na ludzi na dwóch nogach. Odczuwamy wilgoć, woda kapie na nas. Po płytach chodzą mięsiste pająki i osobliwe ćmy. Jesteśmy w Smoczej Jamie! Buuu. Ogromne podniecenie przemija, zaczynamy eksploracje Wietrznej Dziury. Nasycenie? Chyba coś więcej, fenomenalna satysfakcja.

Na jednej ze ścian znajduje się grawerowany napis Żywiec i parę pozostałych, jest to dość obszerny przejaw własnej głupoty. Tuż za wpisem jest węższa dziura, tutaj już pasujemy i przemieszczamy się do otworu wejściowego oznaczanego w tym momencie też wyjściem. Sama dziura nie jest duża, ma około 33 metrów, deniwelacja -6 m. Jest to jaskinia szczelinowa.